رمّالی که سفیر زلنسکی در بلغارستان شد! + تصاویر
تاریخ انتشار: ۱۶ بهمن ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۷۰۲۰۱۴۰
درحالیکه گویی زلنسکی دولتهای غربی را هیپنوتیزم میکند تا مبالغ هنگفتی را برای تأمین مالی تلاشهای جنگیاش اختصاص دهند، او یک هیپنوتیزمکننده واقعی را، که مشاور و بازاریاب امور جنسی هم هست، به سمت دیپلماتیک سطح بالا منصوب کرده است.
بیشتربخوانید
کنایه جدید کمدین معروف هالیوود به رابطه پنهانی ترامپ و زلنسکی + تصویرتخصص در جواهرات گرانبها، هیپنوتیزم و بازاریابی چندسطحی امور جنسی معمولاً مرتبط با دیپلماسی بین المللی نیستند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
اولسیا ایلاشچوک از زمان انتصاب وی در ۲۳ دسامبر توسط رئیس جمهور اوکراین به عنوان سفیر بلغارستان توسط ولودیمیر زلنسکی، حساب فیسبوک خود را خصوصی کرده است. در زمان ثبت این گزارش، تنها بخش "مقدمه" صفحه فیس بوک او قابل مشاهده بود. برخی از تجربیات آموزشی را فهرست کرده و شامل زمینه های حرفه ای زیر می شود:
"روانشناس بالینی، درمانگر خانواده سیستمیک، درمانگر گشتالت، متخصص جنسی-مشاور. "
طبق گزارشها، ایلاشچوک «تا همین اواخر» بهروزرسانیهایی را در مورد موضوعات مرتبط با گشتالت درمانی و امور جنسی در صفحه خود ارسال میکرد.
اما یکی دیگر از «تخصص» های این خانم، فعالیت در زمینهی جادوی سیاه، به ویژه جادوی مخصوص حوزه کشورهای کارائیب یعنی «وودو» است. یکی از شگردهای اصلی این جادو، درست کردن عروسکهایی شبیه سوژه(قربانی) و تلاش برای آزار دادن یا آسیب رساندن به او از طریق اعمال خاص روی عروسک(همچون فرو کردن سوزن) است. او خود در پستی در شبکه اجتماعی، عملا دخیل بودنش در این نوع فعالیتهای شیطانی را تایید کرد و گفت که روی عروسک «پوتین» عمل جادویی انجام می دهد.
او در یکی پستهای شبکه اجتماعی خود در شرح مناسک جادوی وودو توسط خود نوشت:
"حالا من سراغ عروسک می آیم و یک سنجاق سر را آنجا فرو می کنم ... و کمی برای روحم آسانتر می شود که حتی برای یک ثانیه هم متوقف نشوم و کارم را به موثرترین شکل ممکن انجام دهم! "
به هر حال، جدای از این موضوع خاص که جای یک گزارش مستقل دارد، کمبود صلاحیتهای دیپلماتیک ایلاشچوک آنقدر چشمگیر است که حتی بی بی سی با بودجه دولت بریتانیا انتصاب او را "رسوایی" خوانده است. با افزایش انتقادات و تمسخرها، وزارت امور خارجه اوکراین بیانیه ای صادر کرد که در آن از این تازهکار امور سیاسی به عنوان یک «متخصص در روابط بین الملل» دفاع کرد و به تسلط او به زبان انگلیسی – نه تازه زبان رسمی بلغارستان – اشاره کرد.
در آرشیو فیسبوک لایوی از آوریل ۲۰۲۰ هست که ایلاشچوک خود را به عنوان یک هیپنوتیزمکننده مدرن معرفی می کند. کیف هنوز در مورد اینکه آیا قصد دارد از این مهارت در تلاش های دیپلماتیک خود استفاده کند یا خیر، اظهار نظر نکرده است.
در اواخر ژوئیه ۲۰۲۱، ایلاشچوک در دو ویدیو در یک کانال یوتیوب متعلق به ادوارد بورداکوف، یک متخصص خودخوانده در بازاریابی چند سطحی ظاهر شد. بورداکوف عضو «نخبگان الماس» RAIN International، یک طرح هرمی سلامت و تندرستی است. ایلاشچوک در ویدیوهایی با عنوان «پول، مکملها و تابو» و «مکملها، سکس و مغناطیس» از مزایای مثبت مکملهای غذایی بر میل جنسی، که آن را «انرژی پول» مینامد، سخن میگوید.
در حالی که ایلاشچوک سابقه کار در خدمات دیپلماتیک یا اصولا هیچ مقام و پست اجرایی ندارد، اما سابقه قابل توجهی در فروش جواهرات دارد. به گزارش وب سایت خبری اوکراینی بوکینفو، نام ایلاشچوک از سال ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۴ به عنوان مدیر یک شرکت جواهرات به نام «جِما» ثبت شده است و تا اکتبر ۲۰۲۱ به عنوان یکی از بنیانگذاران آن شناخته می شد.
عکسی از ایلاشچوک در زمان مدیریت جماگزارش شده است که نام این شرکت، محور تحقیقات قضایی علیه ایوان رینژوک، الیگارک اوکراینی بود، که در سال ۲۰۱۱ به جرم پولشویی و گرفتن رشوه به ارزش یک چهارم میلیون دلار دستگیر شد. جما، یکی از ۲۵ شرکت مرتبط با رینژوک بود، که از قضا "منبع اصلی" درآمد او محسوب می شد. پلیس نزدیک به ۶۵۰ هزار دلار طلا و الماس از این شرکت جواهرسازی کشف و ضبط کرد. اگرچه رینژوک در نهایت تبرئه شد، یک رسانه خبری اوکراین خاطرنشان کرد: "هنوز سوالات زیادی درباره او وجود دارد. "
انتصاب ایلاشچوک در زمان حساسی در روابط بین بلغارستان و اوکراین، رخ داده است. تا اوایل دسامبر، بلغارستان یکی از تنها کشورهایی بود که اتحادیه اروپا از ارسال سلاح به اوکراین خودداری می کرد. (حزب سوسیالیست کشور در ماه مه از اقدامی برای حمل سلاح جلوگیری کرده بود).
طی دیدارهای زلنسکی از کاخ سفید و کنگره در ۲۱ دسامبر، او کمک نظامی آمریکا به کشورش را "سرمایه گذاری" در "دموکراسی" توصیف کرد. دو روز بعد، با انتصاب ایلاشچوک به عنوان سفیر در یک کشور متحد کلیدی اروپایی، زلنسکی به دنیا نشان می دهد که نظام سیاسی کشورش چقدر می تواند شایستهسالار باشد.
حقیقتا جای طرح این پرسش است که در کدام کشور دیگر یک کمدین که رئیس جمهور شده است، می تواند یک طراح هرمی امور جنسی را به عنوان یک دیپلمات عالیرتبه منصوب کند؟ شاید دلیل این موضوع، همان چیزی که بابت آن، «هانتر بایدن»، بدون هیچ هنر و تخصص خاصی، به خاطر مشارکت خود در حوزه نفت و گاز اوکراین، لقمههای بزرگ و چربی دریافت کرد.
منبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: زلنسکی سفیر رمال عنوان یک امور جنسی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۰۲۰۱۴۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
افشاگری دیولت از سند محرمانهای که میتوانست به جنگ اوکراین پایان دهد
نشریه آلمانی دی ولت شرح مفصلی از پیشنویس یک پیمان صلح برای پایان دادن به جنگ بین اوکراین و روسیه بر اساس توافقنامه استانبول منتشر کرده که هرگز در بهار ۲۰۲۲ امضا نشد. این نشریه مینویسد: حتی با اینکه دو سال گذشته، این معامله همچنان سودآور به نظر میرسد.
به گزارش ایسنا، در مقاله دیولت از این سند آمده است: هر دو طرف متخاصم تا ۱۵ آوریل ۲۰۲۲ تقریباً روی همه نکات توافق داشتند، بجز چند مورد که باید شخصاً توسط ولادیمیر پوتین و ولودیمیر زلنسکی، رئیسان جمهور روسیه و اوکراین در نشست سران مورد بحث قرار میگرفت، اما این اتفاق هرگز نیفتاد.
براساس این گزارش، طبق ماده یک پیش نویس معاهده، اوکراین متعهد به «بیطرفی دائمی» میشد. بنابراین، کییف از هرگونه عضویت در ائتلافهای نظامی از جمله ناتو، خودداری میکرد؛ همچنین هرگز به دنبال «دریافت، تولید یا دستیابی» سلاحهستهای نمیرفت، به نیروهای خارجی اجازه ورود به کشورش را نمیداد و زیرساختهای نظامی خود از جمله فرودگاهها و بنادر دریایی را در اختیار کشور دیگری قرار نمیداد. علاوه بر این، کییف از برگزاری مانورهای نظامی با مشارکت خارجی و از شرکت در هرگونه درگیری نظامی خودداری میکرد. طبق ماده سه این سند، هیچ چیز مستقیماً مانع از عضویت کییف در اتحادیه اروپا نمیشد و در مقابل، روسیه قول میداد که دیگر به اوکراین حمله نکند.
در این توافقنامه تاکید شده بود: برای اینکه کییف بتواند از این موضوع مطمئن شود، مسکو موافقت میکرد که پنج عضو دائم شورای امنیت سازمان ملل متحد - ایالات متحده، بریتانیا، فرانسه، چین و خود روسیه - تضمینهای امنیتی جامعی را به اوکراین ارائه دهند. در ماده پنج پیش نویس معاهده، کییف و مسکو بر روی مکانیزمی به توافق میرسیدند که یادآور مقررات کمک ناتو است. در صورت «حمله مسلحانه به اوکراین»، کشورهای ضامن متعهد میشوند که از کییف در حق دفاع از خود، که در منشور سازمان ملل آمده است، حداکثر به مدت سه روز حمایت کنند. این کمک میتوانست با «اقدام مشترک» تمام یا یکی از قدرتهای ضامن انجام شود.
براساس این گزارش، طبق ماده ۱۵، این معاهده باید توسط هر یک از کشورهای امضا کننده به تصویب میرسید تا از قدرت الزام آور تحت قوانین بینالمللی اطمینان حاصل شود. با این حال، ضمانتهای امنیتی روی میز در بهار ۲۰۲۲ نیاز به تایید ایالات متحده، چین، بریتانیا و فرانسه داشت.
در بخش دیگری از این توافقنامه، ماده ۸ میگوید که کریمه و بندر سواستوپل از ضمانتهای امنیتی مستثنی هستند. بنابراین، کییف در واقع کنترل شبه جزیره را به روسیه میداد. در این سند مشخص نیست که کدام بخش از شرق اوکراین باید از وعدههای کشورهای ضامن در مورد حفاظت حذف شود و بر این اساس تحت کنترل روسیه باقی بماند. اما بیانیه استانبول نشان میدهد که کییف موافقت کرده است که بخشهایی از مناطق دونتسک و لوهانسک را که روسیه پیش از شروع جنگ کنترل میکرد، تحت اختیار داشته باشد. در حالی که روسیه خواستار تعیین مرزهای دقیق در نشست پوتین و زلنسکی بود، کییف با تاکید بر این که این مرزها بر اساس تفسیر اوکراینی باشد، امتناع کرد.
دی ولت نوشته است: در جریان مذاکرات، روسیه به صراحت اعلام کرد که آماده خروج از اوکراین است، اما نه از کریمه و آن بخش از دونباس که باید از ضمانتهای امنیتی مستثنی شود. یعنی روسیه باید در ۲۴ فوریه ۲۰۲۲ نیروها را اساساً از اوکراین خارج میکرد. سران کشورها باید جزئیات خروج نیروها را مستقیماً بررسی میکردند. مسکو درخواست اوکراین مبنی بر اینکه کشورهای ضامن میتوانند در صورت حمله، منطقه پرواز ممنوع بر فراز اوکراین ایجاد کنند، رد کرد.
به نوشته این روزنامه، اندازه آینده ارتش اوکراین نیز حل نشده باقی ماند. کییف تا حدی به درخواستهای روسیه برای غیرنظامیسازی پاسخ میداد. بر اساس ضمیمه یک، مسکو از کییف میخواست ارتش خود را به ۸۵ هزار سرباز کاهش دهد و اوکراین یک گروه ۲۵۰۰۰۰ سرباز را پیشنهاد کرد. در مورد میزان تجهیزات نظامی نیز نظرات متفاوت بود. روسیه خواستار کاهش تعداد تانکها به ۳۴۲ تانک شد، در حالی که کییف میخواست آن را به ۸۰۰ دستگاه برساند. اوکراین فقط میخواست تعداد خودروهای زرهی را به ۲۴۰۰ دستگاه کاهش دهد. در حالی که روسیه خواستار باقی ماندن تنها ۱۰۲۹ دستگاه بود. تفاوت در مورد توپخانه نیز بسیار زیاد بود. مسکو ۵۱۹ توپ را برنامهریزی کرده بود، کییف - ۱۹۰۰. کییف میخواست ۶۰۰ سامانه موشک پرتاب چندگانه با برد تا ۲۸۰ کیلومتر را حفظ کند. طبق برنامه روسیه، باید ۹۶ عدد از آنها با حداکثر برد ۴۰ کیلومتر وجود داشته باشد. به درخواست روسیه، تعداد خمپارهها باید به ۱۴۷ و موشکهای ضد تانک - به ۳۳۳، به درخواست کییف - به ترتیب به ۱۰۸۰ و ۲۰۰۰ کاهش یابد. علاوه بر این، قرار بود نیروی هوایی اوکراین کاهش یابد. مسکو خواستار ترک ۱۰۲ جنگنده و ۳۵ هلیکوپتر بود، کییف بر ۱۶۰ هواپیما و ۱۴۴ هلیکوپتر اصرار داشت. بر اساس پیشنهاد روسیه، نیروی دریایی اوکراین باید دو ناو جنگی میداشت، طرف اوکراینی - هشت فروند میخواست.
در این گزارش آمده است: اوکراین با بخشی از خواستههای فدراسیون روسیه موافقت نکرد - تبدیل زبان روسی به عنوان دومین زبان رسمی در اوکراین، لغو تحریمهای متقابل و انصراف از دعاوی در دادگاههای بینالمللی. اما حتی با در نظر گرفتن این واقعیت که برخی از نکات بحث برانگیز باقی مانده بود، پیش نویس توافق نشان میدهد که طرفین چقدر به توافق صلح احتمالی در آوریل ۲۰۲۲ نزدیک بودند. قرار بود پوتین و زلنسکی در یک گفتگوی شخصی اختلافات باقی مانده را حل کنند.
به نوشته دیولت، حتی پس از گذشت بیش از دو سال از جنگ، این توافق همچنان یک معامله خوب به نظر میرسد. یکی از اعضای هیئت مذاکره کننده اوکراینی به دی ولت گفت: «این بهترین معاملهای بود که میتوانستیم انجام دهیم. اوکراین چندین ماه است که در حالت تدافعی قرار گرفته و متحمل خسارات سنگینی شده است. با نگاهی به گذشته، اوکراین در آن زمان در موقعیت مذاکره قویتری نسبت به اکنون قرار داشت.
این نشریه مینویسد: مذاکره کنندگان در آن زمان تصور میکردند که زلنسکی و پوتین این سند را در آوریل ۲۰۲۲ امضا میکنند. دیوید آراخامیا، مذاکره کننده اوکراینی در نوامبر ۲۰۲۳ در یک مصاحبه تلویزیونی گفت که چرا پوتین و زلنسکی هرگز در نشست نهایی صلح مورد انتظار ملاقات نکردند. او گفت بوریس جانسون، نخست وزیر وقت انگلیس در ۹ آوریل به کییف آمد و گفت لندن هیچ چیزی با پوتین امضا نخواهد کرد و اوکراین باید به جنگ ادامه دهد. جانسون بعداً این ادعا را رد کرد. با این حال، دلایلی برای شک وجود دارد که پیشنهاد ارائه تضمینهای امنیتی به اوکراین در توافق با روسیه در این مرحله شکست خورد.
انتهای پیام